...od B do Z, czyli subiektywny elementarz piosenki

Namuz(yk)owywanie Poezji na Letniej scenie Lamelli

Osiecka, Młynarski, Kofta, Grechuta, Brel, Tuwim i in. ...

Wystąpią:

Mateusz Bieryt (wokal)

Michał Zawadzki (fortepian)

Repertuar, który Państwo usłyszą, rozplanowaliśmy na wielu biegunach stylistycznych – na szczęście wciąż potrafimy to jakoś godnie posklejać w całość. Z wielu mniej lub bardziej trafnych określeń, mogących opisywać te utwory, najlepszym wydaje się być to najbardziej absurdalne: „piosenka z tekstem”. Pojawi się więc i piosenka francuska (Brel, Nougaro), i piosenka krakowska (Grechuta, Pawluśkiewicz), polskie lata 50. i 60. (Kurtycz, Starsi Panowie, Klan), poeci rocka (Ciechowski) oraz nieśmiertelni klasycy piosenki (Kofta, Osiecka, Młynarski, Tuwim)… I kto wie, co jeszcze... Zapraszamy na letnie, muzyczne komplety w ŚOK

Bilety: PROMOCYJNA CENA! - 10 zł (w przedsprzedaży), 20 zł (w dniu koncertu)

Michał Zawadzki o...
...Mateuszu Bierycie:

Mateusz pochodzi z Jazowska pod Nowym Sączem. Ma 22 lata. Jest studentem III roku aktorstwa krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego. Dwukrotnie (na II i III roku) otrzymał stypendium Rektora, a ponadto – w bieżącym roku akademickim – stypendium artystyczne Małopolskiej Fundacji Stypendialnej „Sapere Auso”.

Współpracował z Jerzym Trelą ("Samobójca" Nikołaja Erdmana – dyplom IV roku PWST), Mają Kleczewską (słuchowisko „Hate radio” w Radiu Kraków), Krzysztofem Globiszem (słuchowisko „Powrót do domu” Harolda Pintera), Anną Dymną (Salon Poezji w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie). Mateusz jest laureatem kilku ogólnopolskich festiwali (Studencki Festiwal Piosenki w Krakowie, Ogólnopolski Turniej Śpiewających Poezję „Łaźnia” w Radomiu, Festiwalu Piosenki i Ballady Filmowej w Toruniu, Zamojski Festiwal Kultury im. Marka Grechuty, Ogólnopolski Festiwal Piosenki Artystycznej w Rybniku, konkurs „Pamiętajmy o Osieckiej”).

Scena to dla Mateusza miejsce, gdzie uzewnętrzniają się wszystkie jego najlepsze cechy – spontaniczność, poczucie humoru, kreatywność, energiczność, charyzma. Czasem do głosu dochodzi również strona melancholijno-liryczna. Do wykonywanych piosenek podchodzi zawsze z rozwagą, szacunkiem, a przede wszystkim – z pomysłem. Każdą z rzeczy, po którą sięga, adaptuje (a czasem adoptuje) w sposób bardzo plastyczny i indywidualny, w czym niewątpliwie pomaga mu charakterystyczna, z miejsca rozpoznawalna twarz. W swoich interpretacjach nie boi się eksperymentu i skrajnych emocji, duży nacisk kładąc na czytelność przekazu. Interesuje go twórczość ambitna, zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej. Szczególnie w utwory mniej znane lub nieco już przykurzone lubi tchnąć nowego ducha, dając im kolejne sceniczne życie.

... i trochę o sobie:

Michał Zawadzki - rocznik 1984, zodiakalny Wodnik. Pianista, kompozytor piosenek, okazjonalnie aranżer. Rodowity Płocczanin od lat romansujący ze stolicą. Ukończył PSM I-go i II-go stopnia im. K. Szymanowskiego w Płocku oraz Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina).

Przygodę z tzw. piosenką artystyczną rozpoczął w drugiej połowie roku 2006 (pierwsze kompozycje do tekstów Karoliny Słyk, z którą utworzył duet autorsko-kompozytorsko-wykonawczy). Do niedawna wykładowca na UMFC w Warszawie. Obecnie współpracuje z Agatą Grześkiewicz (recitale „Sama sobie napiszę tę rolę” i „Na chwilę przed odlotem”), Novą Sceną Teatru ROMA oraz – od wielu już lat – z Płocką Orkiestrą Symfoniczną. Od 2011 kierownik muzyczny Ogólnopolskiego Przeglądu Młodych Wokalistów „Debiuty” we Wrocławiu. Na swoim koncie ma także współpracę z szeregiem młodych wokalistów z całego kraju, w ramach m. in. Studenckiego Festiwalu Piosenki (2007, 2009-11), Turnieju Śpiewających Poezję "Łaźnia" (2009, 2011), czy Festiwalu Piosenki Artystycznej "Poetycka Dolina" (2009-11).

Bywa połączeniem szperacza i stratega – wynajduje mało znane lub nieco zapomniane utwory, by następnie dopasować je do znanych sobie wykonawców. Lubi twórcze, odważne i oryginalne podejście do piosenek. Pobyt na scenie to dla niego małe misterium, podczas którego stara się dać z siebie możliwie najwięcej, a swym zachowaniem i grą odcisnąć swoiste piętno na każdym z wykonywanych utworów. Wciąż pracuje na swój własny, rozpoznawalny styl.